Yaz biterken geliyor bu his. Böyle Ağustos’un sonu Eylül’ün başı gibi. Eylül’de de karpuz var ama artık o düzgün hasat olmadığından çok tat vermez. Zaten en düzgün hasat olsa da Ağustos sıcağında yemediğin karpuzdan o kadar tat alamazsın ki. Haziran – Ağustos arası yemen gerekir. Kahvaltıda bir dilim, öğlen sıcağında deniz kenarında yiyebildiğin kadar, akşam esintisinde yemeğin yanında. Gece de rakının yanında.

Ben bu yaz erken fark ettim az karpuz yediğimi. Ağustos başıydı henüz. Dedim ki bu yaz geçtiğimiz yazlarda yaptığım hatayı yapmayayım. Bursa’da Beşevler tarafında, Küçük Sanayi girişinde bir manav var. Aslında adam direkt karpuzcu. Karpuzcu Burhan. Kocaman kocaman karpuzlar satıyor. Bir de soğuk hava deposu var. Diyorsun ki yarım karpuz ve soğuk olsun. Sonra hemen eve gidip kesip bir güzel yiyorsun. Zaten iki kişiyiz biz, yarımı bile bitiremiyoruz. Lakin en azından karpuza doyduğumu hissedebiliyorum.

Bir de çok rakı içtim ben bu yaz. Doğa restorant, Bura Ocakbaşı, Kaygısız (Görükle olanı, diğeri çok sesli) Patika falan derken hem rakıya doydum hem karpuza.

Gökçeada’da Yıldız Koyunda. Gökçeada’da kahvaltıda. Kadınlar plajında her öğünde.

Çok güzel geldi.