Genel

Filtre

Orta okul zamanlarında biraz ben fırlamaydım. Sempatiklik de var. Eh işte biraz tip var (yumurta gibi oğlanım) Banu isminde bir kızın yanına oturuyorum bazen. Banu baya edebiyat düşkünü bir kardeşimiz. Orhan Veli’nin “anlatabiliyor muyum?” şiirini bir okurdu da sınıfça ağlayacağımız gelirdi. Ben de gerçekten arkadaş olarak Banu’ya çok değer veriyorum. Aklımdan da hiç başka bir şey geçmedi. İlk dönemim son günü. O zaman Şubat ayı olurdu. Dışarıda da bardaktan boşanırcasına yağan bir yağmur var. Mutfaktaydım sanırım bir şeyler yiyip, okula gitmeye hazırlanıyorum. Çantamı kurcalarken, normalde bakmadığım bir yerde bir mektup gördüm. Banu yazmış yazmış durmuş. Beni ne kadar çok sevdiğini, geceleri uyuyamadığını, hep beni düşündüğünü falan. O gün bir şey oldu bana. Hiç bu gözle bakmadığım bir insanın, bana karşı yoğun duygular beslemesi bir melankoli tribine soktu beni. O günden sonra bu şiddetle yağan her yağmurda hemen melankoli haline bürünüyorum. Kapalı havaları da bu yüzden sevmiyorum, sevemiyorum pek. Beni karamsarlığa itiyor.

Bir de hep empatiyle lanetlendiğimi düşünen birisiyim ya ben. Muhtemelen Banu o mektubu benim çantama bir kaç gün önce koydu ve ben bir kaç boyunca hiç görmedim. O aralar da Banu’nun yanına gitmeye, aynı sırada oturmaya devam ettim. Kim bilir kız neler düşünmüştür. Bulmadığımı, bulup sallamadığımı? Artık hangisiyse. Neyse işte o günlerden kalma, yağmurlu günlere karşı beynimin geliştirdiği bir melankoli hali var.

Geçtiğimiz ayda, gözler artık hepten hasar vermeye başlayınca, göz doktoruna gidip, yeni gözlük alayım diye düşündüm. Doktor da hemen yazdığı gözlüğü. Alırken de işte şu şu filtre olsun mu dedi satıcı. Ben de olsun hepsinden dedim. Sonra gözlüğü kullanmaya başladım. Normalde bilgisayar ışığından falan korumak için yapılan bir filtre bu. Fakat takınca Hollywood’un orta doğu filtresi gibi de oluyor. Sanki ortalık daha güneşli gibi geliyor. E öyle olunca da ben de o melankoli haline tam giremiyorum. Baya günlük güneşlik yolda araba kullanıyorum.

İşte böyle filtreler olsa keşke hayatta. Görmek istemediğimiz şeyleri filtreleyebilirsek. Black Mirror’daki gibi kişileri engelleyebilirsek.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir